Σε είδα να γεννιέσαι στα χέρια του ήλιου.
Ντυμένη το κόκκινο σου φόρεμα, το κόκκινο του βλέμμα.
Πνοή καλοκαιριού.
Χαμογελούσες.
Κι αργά,
είχες πάρει το μονοπάτι για τη ζωή
που ξέχασες πως υπάρχει τελευταία.
Ντυμένη το κόκκινο σου φόρεμα, το κόκκινο του βλέμμα.
Πνοή καλοκαιριού.
Χαμογελούσες.
Κι αργά,
είχες πάρει το μονοπάτι για τη ζωή
που ξέχασες πως υπάρχει τελευταία.
20 σχόλια:
Ευχαριστώ θερμά! ;)
Την καλημέρα μου!
ιωαννη;
ασε τα κοκκινα φουστανια...
πιασε κανα φραπεδακι , ανοιξε και το ταβλακι...
και παμε με πορτεςςςςς;;;;
:)))))))
πήρες κόκκινο στυλό μου φαίνεται...))
Εγώ πήρα κόκκινα γυαλιά
και όλα γύρω σινεμά τα βλέπω..!!
ήχε μου γλυκέ.. μήπως κοκκίνησες και το μονοπάτι της ζωής..?
φιλιά
καλό Σαββατοκύριακο..
Ιωάννη, εύχομαι το μονοπάτι της ζωής να σε οδηγήσει στην αγαπημένη σου. Σύντομα να συναντήσεις το ταίρι σου και να δεις το χαμόγελό της.
Να ηλιογεννηθείς, εύχομαι! (διακοπές, αλλά μη θαρρείς δε διαβάζω όταν ευκαιρώ, ε;)
Τη καλησπέρα μου Γιάννη. Ξέρεις πως ότι και να γράψεις , επειδή είναι μέσα από τη ψυχή σου είναι υπέροχο. Να έχεις ένα όμορφο σ/κ
Σαν ξύπνημα μετά από λήθαργο, ε;
Ας της ευχηθούμε να ’ναι παντοτινό!
Δεν είναι αργά, λάμπει ο ήλιος, όλο φως και ζωή... πώς ζωντανεύει το κόκκινο σε αυτό το φως... Μονοπάτι γλυκό, συντροφικό, αγάπης... Χαμογελάς! Είναι ωραία η ζωή...
Και πάλι χρόνια σου πολλά Ηλία μου.
Κορίτσι είσαι οπότε τι να πώ;
Βασιλική μου σκέφτεσαι να παίζω τάβλι και να ‘χω δίπλα μου την όαση της φωτογραφίας;
Φεύγα θα παίζαμε!
Καλό Σαββατοκύριακο ομορφιά μου!
Πολλά μαζεμένα fatale μου!
Πολλά μαζεμένα κόκκινα στυλό!
Είναι που βάλαμε από μέρες φωτιά τις αισθήσεις!
Θυμάσαι;
Ελένη μου
από καρδιάς σ’ ευχαριστώ να ανταποδώσω την ευχή επιθυμώ!
Vel… μου
να ηλιοπορεύεσαι…
Κλειώ μου
Σαββατοκύριακο και ταξίδια να έχεις υπέροχα.
Μονάχα ένα σε παρακαλώ, να χαμογελάς!
Poetic sin
παντοτινό και αληθινό συνάμα!
Βίκυ μου είναι μαγεία η ζωή με δίχως μαγκιά μονάχα μ’ επιμονή την κερδίζεις!
Να χαμογελούμε πάντα.
Αχ, κόκκινο... ξέρεις πόσο μου πήγαινε το κόκκινό μου το φουστάνι;
Δε μου άρεσα όμως όταν το φορούσα και κοκκίνιζα....γινόμασταν ένα..
:-(
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Σε φαντάζομαι Γλαρένια μου…
Είναι πάντοτε σεμνός ο έρωτας και τούτο καμιά φορά του στερεί πράγματα...
"...μ` έναν Ιούλιο ν` ανάβεις του στήθους το φως
με μια μπόρα να σχίζεις το λευκό μου πουκάμισο..."
Να, εκεί πήγα
Ιούλιος 2006 κι ούτε ξέρω πού το `χω γραμμένο, μόνο αυτό θυμάμαι...
Καλό καλοκαίρι πλαγιόηχε
Καλό καλοκαίρι Σωκράτη
Δημοσίευση σχολίου