Πολύ όμορφο! Μου θύμισε το Una notte a Napoli των Pink Martini. Μια νύχτα στη Νάπολη, με το φεγγάρι στη θάλασσα, συνάντησα έναν άγγελο, που αν και χωρίς φτερά, με πήγε στον ουρανό ...
Δεν νομιζω γλυκέ μου Γιάννη πως οι φυλακές βρίσκονται στις πολυκατοικίες.. Αλλά μέσα μας.. Ακόμη και την ανοιχτότερη θαλασσα να βρεθούμε....το μεσα μας παιζει ρολο... Απο την δική μου φυλακή απ έξω περάσαμε... Αν μπεις και μεσα..σιγουρα θα σ αρεσει.. Αλλωστε το οτι θα ειμαστε μαζι σημαινει πως δεν θα βλέπουμε φυλακή πουθενά.. ΦΙλιά πολλά . Μου λειπει η φατσούλα σου. Αντε να δουμε ποτε θα ξαναρθεις..
Μαρία μου εκείνο το μέσα μου όπως λες, το νιώθω να καταρρέει στην αγκαλιά των αστικών θηρίων. Το ότι ζούμε σε κάποια από αυτά κι αντέχουμε, ίσως είναι από τους λόγους για τους οποίους γίνεται και όχι από ευχαρίστηση. Είμαι άνθρωπος των επαρχιακών πόλεων, για τούτο δε μιλώ εξ ονόματος όλων. Άλλωστε μου δήλωσες πως λατρεύεις την Αθήνα.
Μόλις επέστρεψα από τις καλοκαιρινές περιπλανήσεις στην αστική φυλακή και ταυτίστηκα με τα λόγια σου. Εστρεψα το βλέμμα να διακρίνω λίγο ουρανό, όμως είναι καλυμμένος από το νέφος.... Πάλι καλά που με κρατούν οι θύμησες όχι κάποιου λιμανιού μα του ανοιχτού πελάγους, γιατί τα νερά του ανοιχτού πελάγους είναι αυτά που δεν λιμνάζουν ποτέ,μόνο κινούνται πάντα ελεύθερα...εκεί που επιλέγουν τα ίδια.....
27 σχόλια:
κατα που πεφτει ο ουρανος;
Ηχε μου
καλη σου νυχτα....
ομορφο ξημερωμα να σε βρει....
φιλι....
Πολύ όμορφο! Μου θύμισε το Una notte a Napoli των Pink Martini.
Μια νύχτα στη Νάπολη,
με το φεγγάρι στη θάλασσα,
συνάντησα έναν άγγελο,
που αν και χωρίς φτερά,
με πήγε στον ουρανό ...
Φιλιά...
Δεν νομιζω γλυκέ μου Γιάννη πως οι φυλακές βρίσκονται στις πολυκατοικίες..
Αλλά μέσα μας..
Ακόμη και την ανοιχτότερη θαλασσα να βρεθούμε....το μεσα μας παιζει ρολο...
Απο την δική μου φυλακή απ έξω περάσαμε...
Αν μπεις και μεσα..σιγουρα θα σ αρεσει..
Αλλωστε το οτι θα ειμαστε μαζι σημαινει πως δεν θα βλέπουμε φυλακή πουθενά..
ΦΙλιά πολλά . Μου λειπει η φατσούλα σου.
Αντε να δουμε ποτε θα ξαναρθεις..
Το σημαντικότερο είναι που συνάντησες έναν άγγελο...
Kαλά σου απάντησε ο άγγελος Ηχε μου. Ενα λιμάνι είναι και ο ουρανός, η αντανάκλαση της θάλασσας, βαρκούλες τ'αστεράκια.
Καλημέρα.
συνέχισε να δείχνεις εκεί.
Πολύ όμορφο. Τι παρηγοριά που είναι η ποίηση αυτές τις μέρες...
Κι ο παράδεισος; Πού;
Καλημέρα, Ήχε
Και μήπως ο άγγελος απλώς, το δρόμο της ψυχής ζητούσε να ανακαλύψει...
ο άγγελος ήθελε να σου θυμίσει ..και όχι να δει..*****
ομορφη μουσικη !
σε ταξιδευει με χρωματα κι Ηχους ακομα και σε ενα δασος καμμενο.
"Κατα που πέφτει η ελπίδα";
΄Ισως αυτη την ερώτηση σου κάνει ο Αγγελος σου στο επόμενο ονειρο.
(ευτυχης εισαι που αγγελο συναντας στο εβγα του ονειρου σου Ηχε)
καλο σου βραδυ Ηχε Πλάγιε!
Ο ουρανός, Μαρίνα μου
βρίσκεται μονάχα στην ψυχή μας και μην πιστέψεις ποτέ κάτι διαφορετικό.
Την καρδιά μου.
Γητεύτρια μου
πανέμορφο κομμάτι. Δεν το γνώριζα.
Σε φιλώ.
Μαρία μου
εκείνο το μέσα μου όπως λες, το νιώθω να καταρρέει στην αγκαλιά των αστικών θηρίων.
Το ότι ζούμε σε κάποια από αυτά κι αντέχουμε, ίσως είναι από τους λόγους για τους οποίους γίνεται και όχι από ευχαρίστηση.
Είμαι άνθρωπος των επαρχιακών πόλεων, για τούτο δε μιλώ εξ ονόματος όλων.
Άλλωστε μου δήλωσες πως λατρεύεις την Αθήνα.
3 parties μου
όλοι λίγο πολύ έχουμε συναντήσει έναν…
Θαλασσινή μου
υπέροχο βράδυ να έχεις.
Αντώνιε
πάντοτε εκεί δείχνω.
Πάντοτε όμως.
Niemandrose μου
ευχαριστώ πολύ, να είσαι πάντα καλά.
Καλώς ήρθες.
Vel… μου
στην ψυχή μας κι αυτός ψυχή μου.
Να καλοβραδιάζεις.
Βίκυ μου
όλοι τούτον τον δρόμο ψάχνουμε…
ion μου
το κατάλαβα καθώς έμαθα να ιχνηλατώ τον καιρό…
Αγρίμι μου
δύσκολα κατονομάζει κανείς έννοιες όπως η Ελπίδα, ακόμα και οι Άγγελοι.
Απομένουν κι εκείνοι καμιά φορά να ονειρεύονται στο ηλιοβασίλεμα.
η μουσικη σου υπεροχη!!
Αγκαλιά μου
σε περίμενα.
Τον άγγελο και τα μάτια σου.
Η ψυχή να γίνει ουρανός και να βρει εκεί απάγκιο.
Ευχές για καλή βδομαδα Γιάννη.
Καλή εβδομάδα να έχεις κι εσύ Ηλία.
Τον κοιτώ στα μάτια απο τότε...
Μόλις επέστρεψα από τις καλοκαιρινές περιπλανήσεις στην αστική φυλακή και ταυτίστηκα με τα λόγια σου. Εστρεψα το βλέμμα να διακρίνω λίγο ουρανό, όμως είναι καλυμμένος από το νέφος....
Πάλι καλά που με κρατούν οι θύμησες όχι κάποιου λιμανιού μα του ανοιχτού πελάγους, γιατί τα νερά του ανοιχτού πελάγους είναι αυτά που δεν λιμνάζουν ποτέ,μόνο κινούνται πάντα ελεύθερα...εκεί που επιλέγουν τα ίδια.....
Δημοσίευση σχολίου