Aν γίνω ψυχρή... θα πω απλά "συμβαινει συχνα αυτο.." αν μιλήσω με "σιωπη", θα πω πως η ζωή έχει τη δύναμη να μας φυλάει στο τελος παντα τις πίκρες..αφου μας γλυκάνει...ετσι..για να δειξει τη δυναμη της..
Θυμάμαι... και θέλω το νήμα από την αρχή να πιάσω. Να διαγράψω τους χειμώνες από το μελλοντικό τοπίο... Να σταθώ λίγο στο "εγώ" κι ύστερα πάλι στο εμείς... Να δώσω ανάσες και φτερά σε "λόγια" και "νότες" από τότε... που κινούσαμε ταξίδια φωσφορούχα... Μπορώ?... Θέλω
Αναστασία μου α τα ταξίδια τα φωσφορούχα που ονειρευθήκαμε κι ότι κι αν ζήσαμε πάντα εκείνα θα ονειρευόμαστε. Υπάρχουν άραγε αναρωτιέμαι. Αν πιστέψεις πως βρήκες την είσοδο για να μπείς κάνε τα.
Καλησπερα Γιαννη, οποτε ειναι να μπω στο μπλοκ σου δειλιαζω για μερικα δευτερολεπτα ή και λεπτα και μετα παιρνω την αποφαση! Ειναι που ξερω πως παλι θα με ριξεις σε μια απυθμενη μελαγχολια που οσο στ' αλήθεια την φοβαμαι αλλο τοσο την αποζητω..... Ειναι που ξερω πως παλι θα βγουνε μεσα απο τις λεξεις σου πολλες απο τις αληθειες μου και θα με παρουν στο κατοπι σαν παιδια, ζητωντας ενα βλεμμα μου μονο.... μα εγω δεν τις κοιτω ποτε! Ειναι η αυτοτιμωρια μου αυτη βλεπεις! Την εκτιμηση και τον θαυμασμο μου!
20 σχόλια:
ρωτας για τους αμετρητους χειμωνες, που μονος σκεψη στη σκεψη εφερες....
ρωτας για τους αμέτρητους χειμωνες , που βλεμμα στο βλέμμα εφερες....
ρωτας για τους αμέτρητους χειμώνες που μονος με δρασκελιες ανασας γρηγορα μα τοσο γρηγορα εφερες....
φιλι ......πρωινης φθινοπωρου μοναξιας
κι ενα ζεστο "σ΄αγαπω" τον χειμωνα να καθηστερησει αραγε μπορετο του είναι;
....και το τραγουδι υπεροχο!!!!!!!
φιλι ....νοσταλγιας τραγουδι
Aν γίνω ψυχρή... θα πω απλά
"συμβαινει συχνα αυτο.."
αν μιλήσω με "σιωπη", θα πω πως η ζωή έχει τη δύναμη να μας φυλάει στο τελος παντα τις πίκρες..αφου μας γλυκάνει...ετσι..για να δειξει τη δυναμη της..
Θυμάμαι... και θέλω το νήμα από την
αρχή να πιάσω. Να διαγράψω τους χειμώνες από το μελλοντικό τοπίο...
Να σταθώ λίγο στο "εγώ" κι ύστερα
πάλι στο εμείς... Να δώσω ανάσες και
φτερά σε "λόγια" και "νότες" από
τότε... που κινούσαμε ταξίδια
φωσφορούχα...
Μπορώ?... Θέλω
"θυμάσαι για πιο ταξίδι κινήσαμε;"
Θυμάμαι! θυμάμαι!
τούτη η μνήμη, αγρίμι με έκανε.
και σε δάσος χειμωνιάτικο με κατοίκησε.
φιλί αγριμιού ΄Ηχε Πλάγιε.
Μαρίνα μου
ακόμα αργεί ο χειμώνας να φανεί μα εκείνος της καρδιάς στρατοπέδευσε από χρόνια στις αισθήσεις.
Μόνο εκείνο το σ’ αγαπώ κάπως τον μερέυει.
Μαρία μου
δεν έχεις άδικο, κάπως έτσι είναι πάντα.
Αναστασία μου α τα ταξίδια τα φωσφορούχα που ονειρευθήκαμε κι ότι κι αν ζήσαμε πάντα εκείνα θα ονειρευόμαστε.
Υπάρχουν άραγε αναρωτιέμαι.
Αν πιστέψεις πως βρήκες την είσοδο για να μπείς κάνε τα.
Αγρίμι μου
αλίμονο, αν εσύ δε θυμώσουν τότε ποιος…
Να είσαι καλά αγριμάκι.
Γλυκό φιλί καληνύχτας
και να θυμάσαι πως
μακρια κρατούνε τους χειμώνες,
οι σκέψεις που κοινούς στόχους έχουνε...
Γλαρένιες αγκαλιές
καλώς σας βρήσκω κι εδω αγαπητέ.
σε μια γωνιά απ'τις ωραιότερες που έχω συναντησει.
Εμείς γι' αλλού κινήσαμε, γι' αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει!
Οπως τα φθινοπωρινά φύλλα, που ο αέρας τα τριβελίζει από 'δω κι από 'κει.
Ήχε καλό σου βράδυ!
εμεις για αλλου κινησαμε κι αλλο η ζωη μας παει..ηχε μου πολυαγαπημενε!!
μια καλη νυχτα περασα να σου πω....
κι ενα..."εδω" γι συντροφια...
φιλι....αυγης ονειρου πραγματικοτητα Ηχε μου
Γλαρένια μου
όμορφο ξημέρωμα να έχεις.
Ευχαριστώ πολύ.
Elen μου
καλώς ήρθες κι εδώ.
Ηλία που να βγήκαμε άραγε;
Όμορφο βράδυ να έχεις.
Φεγγαραγκαλιά μου
εσύ έμαθες που;
Μαρίνα μου
καλό ξημέρωμα καρδιά μου.
Καλησπερα Γιαννη, οποτε ειναι να μπω στο μπλοκ σου δειλιαζω για μερικα δευτερολεπτα ή και λεπτα και μετα παιρνω την αποφαση! Ειναι που ξερω πως παλι θα με ριξεις σε μια απυθμενη μελαγχολια που οσο στ' αλήθεια την φοβαμαι αλλο τοσο την αποζητω..... Ειναι που ξερω πως παλι θα βγουνε μεσα απο τις λεξεις σου πολλες απο τις αληθειες μου και θα με παρουν στο κατοπι σαν παιδια, ζητωντας ενα βλεμμα μου μονο.... μα εγω δεν τις κοιτω ποτε! Ειναι η αυτοτιμωρια μου αυτη βλεπεις!
Την εκτιμηση και τον θαυμασμο μου!
Δημοσίευση σχολίου