Τρίτη 10 Ιουνίου 2008

Ψεύτικα υποσχέθηκα την επιστροφή

Μάταια ο χρόνος περιφέρεται.

Οι γρίλιες κλειστές
η ψυχή αφημένη
ανάμεσα στο τίποτα και το πουθενά.

Ψεύτικα υποσχέθηκα την επιστροφή
κι ας είχα βουλιάξει στις σκοτεινές νύχτες.

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΗΧΕ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΑ Ν'ΑΚΟΥΩ ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΟΥΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΤΙΧΟΣ 'Ψεύτικα υποσχέθηκα την επιστροφή'.ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΑ ΣΧΟΙΝΙΑ ΜΕΤΑΞΕΝΙΑ ΠΟΥ ΠΝΙΓΟΥΝ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΑΝ .ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΑ .ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Οι υποσχέσεις πάντα αθετούνται, όταν δίνονται ερήμην της ψυχής...

Καλησπέρα:)

Ανώνυμος είπε...

Μαχαίρι στην καρδιά, στα κόκαλα,
παντού, τούτα τα λόγια σου, Ήχε μου...
Τρόμαξα,
πως κάποια μάτια
από κάπου με βλέπουν
καθώς εγώ συνεχίζω
σουλάτσο να κάνω...
...ανάμεσα στις υποσχέσεις
που δίνω στον εαυτό μου
κάθε μέρα
και στα «κηρύγματα»
που εκπέμπω στους άλλους...

Σ’ ευχαριστώ για το «ταρακούνημα»...
Ευχήσου μου να χει έστω
ελάχιστο αποτέλεσμα...

rip1708 είπε...

οι υποσχεσεις ειναι ιερες..
να προσεχεις τι υποσχεσαι γιατι η ψυχη σου μενει δεμενη εκει να περιμενει να την εκπληρωσει..

sourgeal είπε...

Και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από μια ψεύτικη υπόσχεση...

..αγγελόσκονη.. είπε...

αχ αυτές οι ψεύτικες υποσχέσεις...πόσο πονάνε!!

mad2luv είπε...

αυτό το "ψεύτικα" το ξέρω καλά πια...καλησπέρα γλυκέ μου...

Ιωαννα είπε...

Sei ενα κλειδι στ ανέμου τις φυγές .


Ιωαννα

Μαρινα ..... είπε...

οταν η ψυχη αφήνεται...
δεν αφηνεται ποτε ματαια...
το τιποτα και το πουθενα ισως Ζωη να λεγονται κάποτε...

οταν στο σκοταδι βουλιαζουμε ποτε οι υποσχεσεις δεν ειναι ψευτικες...

γιατι...στην πραγματικη τους διασταση βρισκονται...

χωρις στολιδια που το φως φερνει...
χωρις σκιες που το φως γεννα....

αγαπης φιλι...ΠΑΝΤΑ

UNJU είπε...

δυνατό.ωραίο.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κάποτε, όπως και η ανάρτηση που ακολουθεί ακόμα κι εγώ φοβούμαι τούτα που γράφω.
Καταλαβαίνω πως Φάντασμα μου το ίδιο κι εσύ παθαίνεις.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ναι Ψυχή μου πάντα.
Πάντα…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Κάποιος πάντοτε κοιτάζει, μετράει, ζυγίσει τις κινήσεις, τα λόγια μας, Σοφία μου κ’ είναι εκείνη που μας κρίνει και μας καταδικάζει ακόμα κι αν όλα δείχνουν το αντίθετο.
Εύχομαι λοιπόν να είναι μια απλή φοβία κι όχι πραγματική ενοχή.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Rip μου έτσι είναι, για τούτο στοιχειώνουν εντός μας πολλά, για τούτο πολλές νύχτες δεν καταφέρνουμε να κοιμηθούμε γαλήνια.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Τίποτε Sourgeal μου τίποτε.
Γιατί τούτο είναι το μαχαίρι που μπήγουμε στην δική μας καρδιά.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Αγγελόσκονη μου είναι ο πόνος που ποτέ δεν ξεχνάμε όχι γιατί θυμόμαστε καλά μα γιατί ανανεώνεται μέρα τη μέρα.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Mad2luv μου αναρωτιέμαι αν τελικά έγινε τρόπος ζωής μας.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Ιωάννα μου πόσο μαρκιά άραγε κι αυτές να οδηγούν…

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Δεν είναι Μαρίνα μου γιατί εκφράζουν την στιγμή όμως η ψυχή περιμένει κι όσο περιμένει κομματιάζεται και στοιχειώνει.
Θέλεις ονόμασε τες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις.
Μπορείς όμως ένα παιδί να πείσεις πως δεν είναι ψεύτικες;

Σε φιλώ αγαπημένη μου.

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

UNJU
Καλώς ήρθες.
Σ’ ευχαριστώ.