den ksereis pws o xronos stamata? mprosta se tosi omorfia magevete k gia ligo ksexna tin upoxrewsi tou na mas katasparazei.. mono tote olos o planitis ginetai agalma k perimenei to roloi tou ponou na sunexisei... se exw vrei k se xanw giati i zwi mou me katadikase se mia olethria plani.. tin latrevw tin mousiki sou.. menw na akouw to idio tragoudi wres ateleiwtes..
ΗΧΕ ΜΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΟΥ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΙΣ ΒΡΙΣΚΩ ΤΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΒΑΛΛΕΙ.ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ
Canderel μου πράγματι ζούμε πολλές φορές σε μια πλάνη. Κάποτε είναι προτιμότερο να έχεις κοιτάξει για λίγο τον άλλον στα μάτια παρά να παρακολουθείς τις κινήσεις του καθώς εκείνος φεύγει. Όταν τελικά βγαίνουμε από την ψευδαίσθηση της παύσης του χρόνου γίνεται πάντοτε πιο σκληρός.
12 σχόλια:
den ksereis pws o xronos stamata? mprosta se tosi omorfia magevete k gia ligo ksexna tin upoxrewsi tou na mas katasparazei.. mono tote olos o planitis ginetai agalma k perimenei to roloi tou ponou na sunexisei... se exw vrei k se xanw giati i zwi mou me katadikase se mia olethria plani.. tin latrevw tin mousiki sou.. menw na akouw to idio tragoudi wres ateleiwtes..
ΗΧΕ ΜΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΟΥ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΙΣ ΒΡΙΣΚΩ ΤΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΒΑΛΛΕΙ.ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ
Αλήθεια ποιους χρόνους??τους ''πριν''τους ''τώρα'' ή τους ''αύριο''??Όπως και ναναι ας λικνίζονται πάνω στη θάλασσα...
Καλό σου βράδυ ήχε μου!!
Αν υπήρχαν...
αν υπάρχουν...
αν θα υπάρξουν...
ποτέ ξανά...
τα ρολόγια...
σου,
μου,
μας!
Καλημερένια!
Δεν συμπαθώ τους ορισμούς, αλλά αν ήθελα να μιλήσω για την ποίηση θα έλεγα πως είναι ο τρόπος να περιγράφεις με μία φράση έναν κόσμο
"Ήταν μια θάλασσα φωτιά το βλέμμα του.." Τον ζήλεψα αυτό το στίχο
Το χρόνο θα μετρώ αντίστροφα πια, μέχρι να ξαναρθώ στο τώρα!
Την καλημέρα μου,Γιάννη:))
Canderel μου πράγματι ζούμε πολλές φορές σε μια πλάνη.
Κάποτε είναι προτιμότερο να έχεις κοιτάξει για λίγο τον άλλον στα μάτια παρά να παρακολουθείς τις κινήσεις του καθώς εκείνος φεύγει.
Όταν τελικά βγαίνουμε από την ψευδαίσθηση της παύσης του χρόνου γίνεται πάντοτε πιο σκληρός.
Φάντασμά μου ο χρόνος πάντοτε πάνω μας θα παίζι το πιο δύσκολο του παιγνίδι…
Κατερίνα μου τους όποιους, δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Όλοι τους, μα όλι τους πονούνε αβάσταχτα.
Κοπέλα μου με το καναρινί φόρεμα αν, πραγματικά αν…
Ζήλεψα μονάχα τα σύγνεφα Τρελέ.
Μου άφηναν μια παράξενη ελευθερία στο στήθος κοιτάζοντας τα, πίστευα πως θα πετάξω.
Όσο για την ποίηση, ανακαλύπτει πάντα μια εικόνα να μας ποτίσει τον πόνο στα στήθη.
Ψυχή μου υπάρχει τελικά επιστροφή;;;
Όμορφο ξημέρωμα να έχεις.
Δημοσίευση σχολίου