Kοιτάζω τα φεγγάρια στα μάτια σου
γυναίκα καλοκαιρινή
πως σμίγουν το πριν με το μετά
το σήμερα με το αύριο πως κάνουν ένα
κοιτάζω τα λιμάνια
όχι που πίσω τους άφησαν τα χρόνια
μα εκείνα που θα ταξιδέψουν
τα χέρια και τα μάτια που θ’ αγγίξουν
τους καβοδέτες τους αρμυρισμένους
γυναίκα θαλασσινή
που χάραξες με διαβήτη την πορεία
κι ανοίγεται το καράβι στα πελάγη.
από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου
2 σχόλια:
Τα λόγια μου χάθηκαν..
μόνο δέος αισθάνομαι...
Παρουσίαση και μουσική ΑΡΙΣΤΗ.
Ενα συγκλονιστικό αποτέλεσμα.
Δεν μου κάνει καρδιά να φύγω απο δω.
Μάλλον άργησα να ευχηθώ εκείνο το καλοτάξιδη…
Δημοσίευση σχολίου