Γυναίκα πανσέληνη IIΙ

Γυναίκα της φωτιάς

που λίκνισες τούτο το κορμί το αληθινό

στα ξύλινα στηρίγματα της νύχτας

και φώτισε η πλάση

 

γυναίκα της φωτιάς

που άπλωσες τα χέρια

πόθους να συδαυλίσεις πυρωμένους στα στήθη

και ράγισες στα δύο την πέτρα που πατώ.

 

Γυναίκα

που λίμνασες πάνω στα χείλη το φιλί

κι έπειτα το ταξίδεψες στο σώμα

νύχτα και μέρα κάνοντας ένα

μπερδεύοντας τη λογική με το παράλογο

πάνω στα σεντόνια της ψυχής μου.

 

 

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου