Ένα κύμα πήρε μακριά

Ένα κύμα πήρε μακριά όσα μας μίλησαν την περασμένη νύχτα

στάθηκαν πίσω μας θυμωμένοι οι άνεμοι

έπειτα ξέσπασαν παίρνοντας μαζί τους τα δάκρυα

τις λέξεις, τα βλέμματα σα σελίδες βιβλίου

που δεν κατάφερε να συγκρατήσει η σχισμένη ράχη.

Η μέρα βαδίζει αργά προς το τέλος της

κι όσα κοιτάξαμε

σβήνουν ανάμεσα στο σκούρο γαλάζιο τ’ ουρανού

και στο μαύρο της νύχτας στο βάθος του ορίζοντα.

Μίλησα κάποτε στους ανθρώπους

δε θέλησαν ποτέ τους να ακούσουν

ή έστω φοβήθηκαν την όποια αλήθεια

έτσι σώπασα κι εγώ

αφήνοντας τις μικρές μου εικόνες δίχως φωνή

και τα λόγια δίχως πνοή πια μέσα τους.