Μας μετράει η νύχτα
τη μοναξιά μας μετράει
πατάει
πάνω στων παπουτσιών μας τα ίχνη
στην αχνάδα που αφήνουν τα πέλματα
στο πάτωμα του σπιτιού.
Οι διαδρομές μας
είναι τόσο λειψές κι αυτές.
Θα μιλήσουμε πάλι με τη νύχτα
για τις σκιές της
τις κρύες της γωνιές
τους δρόμους που ερημώνουν
και φοβάσαι να περάσεις.
Θα μιλήσουμε για τη ζωή
που σωπαίνει με τον καιρό
και καθώς κλείνουν τα θυρόφυλλα
παύει.
Μας μετράει η νύχτα
ολοένα μας μετράει
καταπίνοντας τις σιωπές
και τις κραυγές μας.
