Το αεροπλάνο έφτασε δίχως καθυστέρηση στον αερολιμένα Σάμου Αρίσταρχος ο Σάμιος.
Ο δρόμος για την πόλη της Σάμου ένας, μέσω Πυθαγορείου, το Τηγάνι, όπως ονομαζόταν παλαιότερα, της Σάμου.
Τα μελτέμια κάνουν το πρωινό καυτό.
Φθάνοντας στο πάνω Βαθύ, πέρασε ένας χρόνος σκέφτουμαι που έχω φύγει και δεν άλλαξε τίποτα.
Μήτε και η αίσθηση έχει αλλάξει.
Σα να βρισκόμασταν παρέα όλο το βράδυ στο Τηγάνι και με το ξημέρωμα κινήσαμε για τη Σάμο.
Τόσο απλά.
Τέσσερα χρόνια η ζωή μου εδώ κι όλα ήσαν απλά.
Το πρωινό ξύπνημα με το άκουσμα του κύματος, μήτε τριάντα μέτρα το σπίτι από την θάλασσα, ο περίπατος πριν τη δουλειά στην παραλιακή, τα μόνο δέκα λεπτά για να φθάσω στην δουλειά, τ’ άλλα τόσα για να επιστρέψω, τα πέντε για να ετοιμαστω για το μακροβούτι, τα τρία για να φθάσω στη θάλασσα να το πραγματοποιήσω.
Καταλαβαίνεις την αξία του χρόνου εδώ.
Καμιά φορά ξεχασμένες καθώς βρίσκονται οι αισθήσεις στον καλπασμό του χρόνου και των υποχρεώσεων της πόλης δεν το καταλαβαίνεις μα χάνεται η ζωή μας μετάξυ Αριστοτέλους και πλατείας Ηλιούπολης, μεταξύ Κέντρου και Νέου Ηρακλείου.
Το περπάτησα τούτο το νησί σχεδόν ολόκληρο παρέα με τον Χρήστο Σ. γιατρό, στη Θεσσαλονίκη χρόνια τώρα.
Οι καταρράχτες και το Ποτάμι στο Καρλόβασι, το Ευπαλίνιο όρυγμα, το παλαιοντολικό μουσείο στους Μυτιληνιούς, ο Κέρκης, οι Βουρλιώτες, οι Μανωλατες, το μικρό και το μεγάλο Σεϊτάνι, η μικρή και η μεγάλη Λάκα, με το καραβάκι στη Σαμιοπούλα και τα Τσόπελα και πόσες άλλες διαδρομές που ως προορισμό τους είχαν μια όμορφη και ήρεμη παραλία ή ένα γραφικό και φιλόξενο ταβερνάκι.
Μνήμες μπλεγμένες μεταξύ τους, η μια δεμένη με την άλλη θαρρείς πως αν δεν υπήρχε η μία η άλλη δεν θα υπήρχε ή ακόμα κι αν υπήρχε δε θα είχε την αίγλη την σημερινή της.
Είναι πρωί ακόμα, ξημέρωμα για την ακρίβεια.
Υποσχέθηκα να δω μιαν ανατολή και το έκανα.
Χαρισμένη λοιπόν.
Σε λίγο θ’ αρχίσουν ν’ ανοίγουν τα καφέ της παραλιακής, λίγο μετά τα εμπορικά στον πεζόδρομο πίσω από αυτήν.
Αργοί όμορφοι ρυθμοί ξένοι στους περισσότερους από εμάς, καλοί σε κάποιους μόνο για διακοπές.
Είναι πρωί ακόμα, κι όλα δείχνουν πως θα ‘ναι άλλη μία καυτή μέρα.
Ο δρόμος για την πόλη της Σάμου ένας, μέσω Πυθαγορείου, το Τηγάνι, όπως ονομαζόταν παλαιότερα, της Σάμου.
Τα μελτέμια κάνουν το πρωινό καυτό.
Φθάνοντας στο πάνω Βαθύ, πέρασε ένας χρόνος σκέφτουμαι που έχω φύγει και δεν άλλαξε τίποτα.
Μήτε και η αίσθηση έχει αλλάξει.
Σα να βρισκόμασταν παρέα όλο το βράδυ στο Τηγάνι και με το ξημέρωμα κινήσαμε για τη Σάμο.
Τόσο απλά.
Τέσσερα χρόνια η ζωή μου εδώ κι όλα ήσαν απλά.
Το πρωινό ξύπνημα με το άκουσμα του κύματος, μήτε τριάντα μέτρα το σπίτι από την θάλασσα, ο περίπατος πριν τη δουλειά στην παραλιακή, τα μόνο δέκα λεπτά για να φθάσω στην δουλειά, τ’ άλλα τόσα για να επιστρέψω, τα πέντε για να ετοιμαστω για το μακροβούτι, τα τρία για να φθάσω στη θάλασσα να το πραγματοποιήσω.
Καταλαβαίνεις την αξία του χρόνου εδώ.
Καμιά φορά ξεχασμένες καθώς βρίσκονται οι αισθήσεις στον καλπασμό του χρόνου και των υποχρεώσεων της πόλης δεν το καταλαβαίνεις μα χάνεται η ζωή μας μετάξυ Αριστοτέλους και πλατείας Ηλιούπολης, μεταξύ Κέντρου και Νέου Ηρακλείου.

Οι καταρράχτες και το Ποτάμι στο Καρλόβασι, το Ευπαλίνιο όρυγμα, το παλαιοντολικό μουσείο στους Μυτιληνιούς, ο Κέρκης, οι Βουρλιώτες, οι Μανωλατες, το μικρό και το μεγάλο Σεϊτάνι, η μικρή και η μεγάλη Λάκα, με το καραβάκι στη Σαμιοπούλα και τα Τσόπελα και πόσες άλλες διαδρομές που ως προορισμό τους είχαν μια όμορφη και ήρεμη παραλία ή ένα γραφικό και φιλόξενο ταβερνάκι.
Μνήμες μπλεγμένες μεταξύ τους, η μια δεμένη με την άλλη θαρρείς πως αν δεν υπήρχε η μία η άλλη δεν θα υπήρχε ή ακόμα κι αν υπήρχε δε θα είχε την αίγλη την σημερινή της.
Είναι πρωί ακόμα, ξημέρωμα για την ακρίβεια.
Υποσχέθηκα να δω μιαν ανατολή και το έκανα.
Χαρισμένη λοιπόν.
Σε λίγο θ’ αρχίσουν ν’ ανοίγουν τα καφέ της παραλιακής, λίγο μετά τα εμπορικά στον πεζόδρομο πίσω από αυτήν.
Αργοί όμορφοι ρυθμοί ξένοι στους περισσότερους από εμάς, καλοί σε κάποιους μόνο για διακοπές.
Είναι πρωί ακόμα, κι όλα δείχνουν πως θα ‘ναι άλλη μία καυτή μέρα.
28 σχόλια:
Και γιατί δεν γυρίζεις πίσω;
Τι κάθεσαι με τόση ζέστη εκεί; :?
του χοτ
ep! kapoioi douleuoun akoma !
δεν έχω πάει στη Σάμο...αλλά όπως τα περιγράφεις...!!!!
Καλή συνέχεια!
και εύχομαι να διαρκέσουν πολύ!! πολύ όσο χρειάζεσαι για να έρθεις πίσω ένας 'καινός'
άνθρωπος!!!
:)))
Αχ, όμορφα....
Πρωϊνός περίπατος δίπλα στο κύμα, καφενές με ξύλινες καρέκλες με το ψαθί....
Ουζερί έχει;............
;-)
Γλαρένιες αγκαλιές
Λέω να το παλέψω λίγο ακόμα Adonios
Καλώς ήρθες.
Φλύαρε Αίολε δεν πιάνει να φυσά έστω και λίγο εδω πέρα ένω θα έπρεπε.
Καλώς ήρθες.
Απο Δευτέρα ξανά στην λακούβα με τη λάσπη ATG.
Κενός σε χρόνο μηδέν, καινός θέλει καιρό και έναν μόνο άνθρωπο απο δίπλα.
Σέμελη η Κρήτη ως τόπος είναι για μόνιμες διακοπές...
Γλαρένια μου
Και ουζερί έχει και δίπλα, κυριολεκτικά, στο κύμα είναι.
Τσιμπάς και βουτάς.
δε σου ξαναμιλαω εσενα!!
Χαχαχα!!!! βρε παιδιά στην Κρήτη δεν θα έρθεις κανείς;;
δεν ξέρετε τι χάνετε!!!
:)))
( Σεμέλη -είναι το 'όνομά' μου!προσοχή στον τονισμό παρακαλώ:)))
Και για μας μια βουτιά παρακαλώ! Να περνάς καλά!
Αχ καλά να περάσεις... γιατί το αξίζεις!! Σε φιλώ! (κάνε καμιά βουτιά και για μας..)
Μεγάλωσα σε μια τέτοια πόλη και σε νιώθω αρκετά. Εκεί το ρολόι αποκτά τον δικό του αληθινό χρόνο.
Κι οι άνθρωποι είναι αλλιώτικοι, γιατί ζουν διαφορετικά.
Να περνάς καλά...
φιλί
κάθησε εκεί όσο περισσότερο μπορείς Ηχε!
Κα΄λή διαμονή!
Μ'άρεσε η μουσική σου!
Ομορφα να σαι κοντα σε θαλασσα τετοιες μερες..
Καλα να περνάς και να χεις μεσα σου πάντα "ανατολές"
Α! αυτό δεν θα το αντέξω Φεγγαραγκαλιασμένη μου.
Έκπτωτος ακόμα κι από την αγκαλιά του φεγγαριού;
Σεμέλη μου
Ο αμαρτωλός ζητώ την άφεση σου διότι βιόλα μου ποτέ δεν τόνισες το όνομά σου.
Και είπαμε πρώτα ο θεός και θα κατέβω εγώ.
Βίκυ μου μονάχα μία;
Όλοι το αξίζουμε sunshine μου.
Θα με φάνε τα μακροβούτια τελικά! Ουφ.. ;-)
Γιάννη οφείλω να ομολογήσω πως είσαι τυχερός.
Ακόμα και με δυσκολίες λόγο απομόνωσης είσαι τυχερός.
Αποκτάς διαφορετική οπτική στα πράγματα σε τέτοιους τόπους.
Σ’ ευχαριστώ Kelly μου αλλά δεν.
Εργασία από Δευτέρα για χαρά επιφυλάσσομαι.
Υπέροχες Ανατολές Μαρία μου.
Υπέροχες…
Ιωάννη καλή σου μέρα . Η Σάμος είναι από τα ωραιότερα νησιά .Να την απολάυσεις και να περάσεις υπέροχα .
Φιλιά Κλειώ
Σ' ευχαριστώ πολύ Κλειώ μου.
απο το μετωπο, ε;;;;
μαλιστα!
-δεν ξερω αν υπαρχει φατσουλα που να δειχνει καποιον που ειναι βουτηγμενος στην δουλεια, με ενα αφεντικο να εχει πεσει στην κλιμακτηριο, να εχει απο πανω και μια αφορητη ζεστη στο γραφειο... και να μην μπορει να συνεχισει... γιατι του ερχεται να τσιριξει!!! Ελεοςςςςςς!!!-
Ax,κι εγώ ζώ το πρόβλημα της ζωής μου...έτσι μεγάλωσα, εκεί θέλω να ξαναζήσω...αλλά δέ μπορώ τις φάτσες τους! Οι κάτοικοι της μικρής μου πόλης κατά 95% είναι τόσο μα τόσο διεφθαρμένοι...θέλω να τους πλακώσω όλους, να τους διώξω να ξεβρωμίσει η πατριδούλα μου και να πάρω όλους εσάς να την αποικήσουμε!
Δημοσίευση σχολίου