Mr Tambourine Man

Μισό Φθινόπωρο, μισό Καλοκαίρι τούτος ο Σεπτέμβρης.

Σ’ ένα λεωφορείο επί της Εγνατίας με ξεσκίζει με κάθε του σταγόνα στο αναποφάσιστο παράθυρό που άλλοτε τις συγκρατεί κι άλλοτε τις ξορκίζει.

Λαθρεπιβάτης της ψυχής μου τούτο το βράδυ ο θείος Dylan, με την αμερικάνικη προφορά του, μια φυσαρμόνικα και μια κιθάρα γι’ αποσκευές.

Μιλάει βαθιά στα ακουστικά μου όργανα και νιώθω το σύγνεφο στα μάτια να μην παίρνει μακριά την βροχή του.

 

Τετάρτη βράδυ κι η ψυχή μου κάπου αλλού από εκεί που τα βήματα αφήνω φθάνει.

Τετάρτη βράδυ είναι και περπατώ στις σκιές.

 

Έι, Mr. Tambourine Man, πες μου ποιο τραγούδι θα παίξεις απόψε για εμένα;