Ήχος Πλάγιος. Μόνος...: Με νανουρίζουν τα βήματα

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Με νανουρίζουν τα βήματα

Με νανουρίζουν τα βήματα, η φωνή σου

καθώς την ψυχή μου κατακλύζει

κι όλο το σκοτάδι

γίνεται μια λάμψη στον ουρανό

κι είναι τόσα τα πεφταστέρια

όσα κι οι ευχές μας.

8 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...: Υπέροχο... Και βγάζει μια τέτοια αισιοδοξία...; Κυριακή, Απριλίου 08, 2012 10:19:00 π.μ.
candy's τετραδιάκι είπε...: είμαι δίπλα σου πάντα!; Κυριακή, Απριλίου 08, 2012 8:22:00 μ.μ.
Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...: Σ' ευχαριστώ πολύ αγάπη μου για τη δύναμη που μου δίδεις!!!; Κυριακή, Απριλίου 08, 2012 8:30:00 μ.μ.
Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...: Δείμε μου, είναι η Candy μου αυτή...; Κυριακή, Απριλίου 08, 2012 8:31:00 μ.μ.
ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...: Τρυφερέ μας ποιητή,
ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΟ-ΒΔΟΜΑΔΑ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές; Δευτέρα, Απριλίου 09, 2012 2:01:00 π.μ.
Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...: Καλή μεγαλοβδόμαδα Γλαρένια μου!
Προσμένουμε όλοι μας πια τούτη την Ανάσταση…

Σ’ ευχαριστώ πολύ!; Δευτέρα, Απριλίου 09, 2012 11:23:00 π.μ.
Ασκαρδαμυκτί είπε...: Ε, κι εγώ αν είχα τέτοια μούσα θα είχα "εκλαμψίες"!
Χρόνια πολλά παίδες, και πάντα αγαπημένοι και αισιόδοξοι...; Δευτέρα, Απριλίου 16, 2012 5:29:00 μ.μ.
Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...: Καλό μήνα να έχεις Ασκαρ.
Ευχαριστούμε πολύ.; Τετάρτη, Μαΐου 02, 2012 4:47:00 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Απο εσενα, που ολοενα σου μοιαζω..

Είναι που μου λείπεις, που σε ψάχνω σε κάτι άυλες σταγόνες μιας χλωμής βροχής, στα θολά τζάμια μιας κλινικής, είναι που οι στίχοι μιλούν για εσένα, για εμένα και για εμάς, είναι που πονώ και φοβάμαι …φοβάμαι στα σκοτάδια… είναι που ένας ήχος πλάγιος μόνος κυριεύει κάθε μέρα την ψυχή μου, κάθε βράδυ… κάθε βράδυ… κάθε βράδυ…