Μπερδεύομαι ακόμα.
Ξεχνώ διαρκώς που έχω βάλει τα κλειδιά
που έχω βάλει τα ρούχα
τις λέξεις, τις υποσχέσεις.
Ομόνοια – Κοτζιά το δρομολόγιο μου.
Ότι είδα.
Ότι έζησα.
Ένας τοίχος έχει γραμμένο το όνομά μου.
«Επανάσταση».
Μα έχω χάσει την δύναμη μου
Δακρύζω απέναντί από τις μολότοφ τα βράδια.
Πλαγιάζω με τους πεθαμένους συντρόφους.
Έχουν χρόνια να χαμογελάσουν.
Πίνουν θορυβώντας τον καφέ τους
μιλούν γι’ αθλητικά.
Οι επαναστάσεις μας
φυλακίσθηκαν στα κάγκελα των γηπέδων.
Ξεχνώ διαρκώς που έχω βάλει τα κλειδιά
που έχω βάλει τα ρούχα
τις λέξεις, τις υποσχέσεις.
Ομόνοια – Κοτζιά το δρομολόγιο μου.
Ότι είδα.
Ότι έζησα.
Ένας τοίχος έχει γραμμένο το όνομά μου.
«Επανάσταση».
Μα έχω χάσει την δύναμη μου
Δακρύζω απέναντί από τις μολότοφ τα βράδια.
Πλαγιάζω με τους πεθαμένους συντρόφους.
Έχουν χρόνια να χαμογελάσουν.
Πίνουν θορυβώντας τον καφέ τους
μιλούν γι’ αθλητικά.
Οι επαναστάσεις μας
φυλακίσθηκαν στα κάγκελα των γηπέδων.
από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Αίθουσα Αναμονής - Εισιτήρια
4 σχόλια:
ΗΧΕ ΜΟΥ ΕΠΙΑΣΕΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΦΛΕΒΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΑΙΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΗΧΕ ΜΟΥ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝΕ ΓΙΑ ΕΞΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΖΩ
Χριστός ανέστη Γιάννη μου
να είσαι καλά και να περνάς όμορφα φιλιά
Φάντασμα μου είναι πράγματι υποκριτικό μετά να μιλάς για εκείνα που κάποτε έκανες και τώρα με τόση ευλάβεια πρόδωσες…
Αληθώς ο Κύριος Λία μου.
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου