Έχω φυλάξει ανάμεσα στο πριν και το μετά ένα πρόσωπο γαλήνιο
θαρρείς φωτισμένο από χέρι άγιο
ηλιοφώτιστο το ονομάζω
και λίγο πριν κλείσω ή τα μάτια ανοίξω
μου χαϊδεύει τα μαλλιά απλά και με κοιτάζει στα μάτια
«Αφέσου» ψελλίζει της ψυχής μου κι εκείνη υπακούει
απλώνει τα χέρια θαρρείς σε νερό θαλασσινό
κι εκείνο το ίδιο χέρι μια στ’ ανοιχτά την βγάζει και μια στα ρηχά
τις νύχτες μονάχα
σεντέφια στρώνει τον ουρανό να ξαπλώσει
κι εκείνα παιδιά μικρά καθώς μοιάζουν
μ’ ένα τσέρκι στο χέρι ξεσηκώνουν τις γειτονιές
κι άλλα, τα πιο μικρά, κουτσό παίζουν και κρυφτό …
θυμάσαι το κρυφτό;
Φτού ξελευθερία φώναζε ο τελευταίος
και πάλι εκείνος που φυλούσε τα φύλαγε…
6 σχόλια:
όμορφο, μου άρεσε!
Μου έβγαλε μια νοσταλγία για τα χρόνια που ξεσηκώναμε τις γειτονιές με τα παιχνίδια μας...
"Αφέσου"ψελλίζει της ψυχής μου κι εκείνη υπακούει...
...κι εκείνο το ίδιο χέρι μια στ'ανοιχτά την βγάζει και μια στα ρηχά"
Πολύ όμορφο!
Νομίζω κάπως έτσι νιώθουμε την στιγμή της δημιουργίας...
καλό απόγευμα!
΄Ηχε μου,
Επαιζα κι εγώ στη γειτονιά όταν ήμουν μικρή!
όμορφες αναμνήσεις μου εφερες στο μυαλό...
καμιά φορά, πηγαίνουμε στα γρασίδια στο πανεπιστήμιο και παίζουμε ακόμη!!
ομορφο να σε οδηγει ενα γαληνιο φωτισμενο προσωπο
κι εσυ ν αφηνεσαι...... :)
Είναι και φορές Βάσω μου, που εκείνες οι αναμνήσεις μας πονάνε.
Τόσες οι διαφορές μας μα και τόσες οι ομοιότητες….
Η διαφορά είναι πως άλλαξε το ταμπλό του παιγνιδιού
κ’ ίσως είναι κατά βάθος εκείνο που μας πονάει…
είναι παράξενο το πώς, Elf μου, καμιά φορά έρχεται στο μυαλό σου ένας άνθρωπος που δε γνώρισες…
για πολλοστή φορά εχθές στην έκθεση βιβλίου και είπα λίγο πιο κάτω να προχωρήσω
μ’ έβγαλαν στις ομπρέλες τα βήματα
εκείνες που αγαπάς κι έχεις τόσο φωτογραφίσει
εκείνες που είχα ξεχάσει πως υπάρχουν…
πόσο ξένη τελικά την νιώθω τούτη την πόλη…
Το Σάββατο, είχα πάει με μια φιλη βολτα με το καραβακι ...
και κατεληξα για ακομη μια φορα στο ιδιο συμπερασμα. Αυτη η πολη ειναι μαγικη!
κατι εχει που φαίνεται μονο απ τη θαλασσα... κ ακομη κι αν λες πως δε σ αρεσει, απ το καραβι την αγαπας ξανα... :)
ο Καββαδιας δεν έχει αδικο!
στ αληθεια της πρέπει το καράβι :)
Εκεί κοντά ήμουν κι εγώ λοιπόν…
Είναι πολύ όμορφη πόλη η Θεσσαλονίκη
απλά αλλιώτικα τα χνώτα μας είναι
άλλα επιθυμώ, άλλα μου προσφέρει…
Για τούτο δεν μπορεί για την ώρα να με κρατήσει.
Δίκιο έχει ο Ασυρματιστής…
Της πρέπει το καράβι…
Δημοσίευση σχολίου