Επιστρέφουμε πάντα
στο σπίτι των παιδικών μας χρόνων.
Ο πατέρας νέος
κορίτσι η μητέρα
τα δέντρα στην αυλή
με τη λεπτή σκιά τους
δροσίζουν δειλά τα καλοκαίρια μας
τα γύρω σπίτια γεμάτα γέλια
και παιδικές φωνές
το πρωί θα περάσει ο φούρνος
το απόγευμα ο Σταύρος με τα ποτά
τη Τρίτη το παζάρι
τα παιχνίδια στην αποθήκη με τα εργαλεία
στο μικρό αποθηκάκι
στον πέρα μαχαλά.
Ως τον πέρα μαχαλά τα όνειρα μας
οι ελπίδες, οι αγωνίες μας
ως την άκρη του κόσμου
του δικού μας παιδικού κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου