Μονάζουμε στις ζωές μας
πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες
τα μικρά χαμόγελα στους φίλους
στους γείτονες ένα κάποιο νεύμα
προσμένουμε κάθε βράδυ
το κελάηδημα του καναρινιού
ή του σκύλου το παιχνίδι
μακριά απ’ όλους εκείνους
που το ένα και τίποτα τους
ορθώνουν στη ψυχή μας
μολύνοντας
κάθε κυβικό αέρα
θολώνοντας κάθε δρόμο διαφυγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου