Κάποιο σιωπητήριο προσμένουμε
να γαληνέψει η νύχτα
πίσω της ν’ αφήσει
βιβλία κλειστά και γράμματα
ρούχα ιδρωμένα κι άρβυλα
παλιές διαταγές.
Ο σκοπός μονάχα
«αλτ τι σύ» θα φωνάξει
στο άκουσμα των βημάτων
κι ύστερα σιωπή.
Ξεχνούμε σε κάθε σιωπητήριο
πως οπλίζουν τα όπλα
πως κλείνουν στην προσοχή τα πόδια
πως χάθηκε η ζωή μας
σε μιαν αναφορά.
Χρόνια τώρα ψηλαφούμε τον καιρό
με κάποιες τάχα ευτυχισμένες αναμνήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου