Βαδίζαμε δίχως λέξεις ανάμεσα στα χείλη, τα δάχτυλα μονάχα δεμένα των χεριών π’ ανάμεσα τους δρασκελούσαν μικρές, αθώες ακόμα, σταγόνες ιδρώτα.
Μετρούσαμε την αγωνία στου στήθους το ρίγος.
Την ταραχή πάνω στα δάχτυλα.
Τον έρωτα στις αισθήσεις.
Εκείνον τον τελευταίο, πήραμε οδηγό.
Εκείνον τον τελευταίο ήταν που ποθούσαμε απ’ όλα πιο πολύ.
Ήταν εκείνος πάλι που μας έβγαλε στην όχθη την αντίπερα.
Αφήσαμε ίχνη στην άμμο την νοτισμένη.
Καλούπια σωμάτων πάνω στα ίχνη.
Όνειρα πάνω στα σώματα…
από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου
6 σχόλια:
Ο έρωτας στις αισθήσεις!!..........
κεντά σημάδια με χάδια αργαδυνά..
Ερωτική συνεύρεση..
Μαγείας αντάμωμα...
αέναα ανεξίτηλη!!!!!!!!!!
Την καλησπέρα μου.
αχ έρωτα οδηγέ, πώς βρίσκεις πάντα τον δρόμο που πρέπει...
Ιχνηλάτης και μύστης
Άγγελος και δαίμονας
Που παίζει με τον πόθο
Και με όσα οι αισθήσεις καταμαρτυρούν
Μα πάντα Έρωτας...
Την καλησπέρα Ίλυ.
Τυφλά, όπως πολλά πράγματα σε τούτη τη ζωή.
Ε, Λόγια μου;
Όλα μαζί Άνιμα μου.
Για τούτο και μας πονά…
Ή μήπως είναι που μοιάζουμε να ‘μαστε πάντοτε αναλφάβητοι στον έρωτα μπροστά και πονάμε;
Δημοσίευση σχολίου