Το πλοίο

Υπάρχει ένα πλοίο, δένει σε λιμάνι μικρό.

Ξεκινά μονάχα για ένα ταξίδι.

Ταξίδι που υποσχέθηκαν δύο να κάνουν μα μονάχα ο ένας έφθασε μέχρι εκεί.

 

Τα σπίτια χαμηλά, όμορφα, γαλήνια.

Τα μάτια κενά και μετέωρα πάνω από τις σκεπές τους.

Δεν έχουν που να κοιτάξουν.

Φεύγει πίσω το πλοίο.

 

Στο λιμάνι κάποιοι ψαρεύουν αμέριμνα, όπως σε κάθε λιμάνι.

 

Θυμούμαι πως κάποτε αγκίστρωσα το δάχτυλό μου, παιδί ήμουν.

Πιο πολύ με πονά που ακόμα δεν έμαθα…

 

Αγκιστρώνονται κάποτε κ’ οι ψυχές μας, όπως άλλοτε τα βήματα ή τα λόγια μας.

Έτσι δεν είναι;

Και πάντοτε πονάμε…

 

 

από το e-book: Ιωάννης Τσιουράκης, Υποσχέσεις του Φθινοπώρου