Τετάρτη 9 Μαΐου 2007

Ένα νιόβγαλτο κυκλάμινο είμαι

Έρχομαι με τα καλύτερα γιατροσόφια, εσύ μου το ‘πες, να σου προσφέρω ό, τι σου λείπει.
Κι ας έχω ελλείψεις, κι ας έμαθα τόσα χρόνια να ζω μόνος.
Σου γράφω πως έχεις την τρυφερότητα των λουλουδιών.
Κάθε που μ’ αγγίζεις το νιώθω.
Νιώθω στο αίμα μου να κυλάς.
Των φύλλων σου τα νεύρα αγγίζω, να σε σμιλέψω σε μάρμαρο, ν’ αγγίζω στης ψυχρής σου μορφής το κορμί την αίσθηση του μεσομαγιού.
Να βρω τον έρωτα μέσα σου.
Τις αδιάβατες αποστάσεις σου να βαδίσω.
Στην αυτολύπηση σου να κολυμπήσω την αδιόρατη, στην άλλη της άκρη να σε φτάσω.
Τ’ άρωμά σου ν’ ανθίσει τα πάντα τριγύρω.

Έχει νυχτώσει πια.
Πρέπει να κοντεύει στ’ ουρανού να σε φτάσει τις εικόνες το όνειρο.
Κοίταξε τη θάλασσα, έχει πάντα εκείνο το περήφανο βλέμμα.
Άκουσε την που τραγουδάει.
Μοιάζει ακόμα η μελωδία της με βαλσάκι ερωτικό;
Αυτό μονάχα πες μου.
Όταν από τους κήπους περάσεις, μη κόψεις και μη μαδήσεις ποτέ σου κάποια μαργαρίτα για να μάθεις, μαθαίνεις όταν μονάχα χάνεις κάτι απ’ τη ζωή σου όχι ένα λουλούδι μαδώντας.
Μόνο να, σα περάσεις από εκείνους τους βράχους, εκείνους που μοιάζαν κάποτε με την ψυχή μου, κόψε και φύλαξε ένα μικρό νιόβγαλτο κυκλάμινο.
Σαν τις παιδικές φωτογραφίες είναι.
Έτσι έμοιαζα στα πέντε, στα οχτώ, στα έντεκά μου χρόνια.
Έτσι, μια γλυκιά καληνύχτα μαζί με μια μου σκέψη και μια προσευχή θα έχεις.
Να προσέχεις μονάχα καθώς έρχεσαι, μη και ζητήσεις πράγματα που δε μπορώ να σου προσφέρω και λυπηθείς.

Για πόσο θα μου λείπεις;
Πόσο ακόμα θα αντέξω αυτή σου την απουσία;

24 σχόλια:

elafini είπε...

απλά σε διαβάζω και ταξιδεύω..."μέθυσα" και με τον Μπωντλέρ...γλυκά..

Ανώνυμος είπε...

Καλό ταξίδι.
Ευχαριστώ που με παίρνεις μαζί σου!

..αγγελόσκονη.. είπε...

καλημέρα!!"να προσέχεις μονάχα καθώς έρχεσαι..."εμένα γιατί αυτή η φράση μου βγάζει μια κραυγή απόγνωσης;"Γύρνα" ακούγεται στ'αυτιά μου!!

Xνούδι είπε...

Οι αντοχές μας στις ελλείψεις, ατελείωτες.

Αυτό το "Ηχος πλάγιος. Μόνος" η έκπληξη της ημέρας. Η τελεία στο μέσο, κάνει την διαφορά.
Τις καλημέρες μου.

hliaxtida είπε...

Για πόσο θα μου λείπεις;
Πόσο ακόμα θα αντέξω αυτή σου την απουσία;

Ποσο θα ήθελα να ξέρω για ποσο ακόμα...
Τι να πω...αγγίζεις με λέξεις την ψυχή μου..
Σαν να γραφω εγω νιώθω..

BeBe είπε...

Χάδι είσαι όταν γράφεις, χάδι!

Ανώνυμος είπε...

…αγγελόσκονη..
Καλή σου ημέρα, είναι κάποιες στιγμές που το γύρνα και το έλα αποκτούν ένα τόσο δυσδιάκριτο σύνορο όπως στο βάθος του ορίζοντα το γαλάζιο τ’ ουρανού και το γαλάζιο της θάλασσας, όπως η τρέλα και η λογική.
Σε όλα πάντως μετράει το αποτέλεσμα.

Χνούδι
Καλή σου ημέρα, καλώς ήρθες.
Να θυμάσαι κάτι για τις τελείες, σηματοδοτούν πάντα κάτι καινούριο όμορφο ή άσχημο, δεν έχει και τόσο σημασία, τουλάχιστον στην αρχή..

Ηλιαχτίδα
Καλή σου ημέρα, αναρωτιέμαι αν τελικά ο πόνος και η αναζήτηση έχουνε φύλλο ή όνομα.
Πάντοτε καταλήγω στο ότι δεν έχουν.
Στο τέλος λέω πάντα "πρέπει να χαμογελώ"

bebe
Σ’ ευχαριστώ.
Ένα χάδι λοιπόν…
Καλή σου ημέρα.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

η απουσια ειναι η πιο σκληρη και ακαρδη παρουσια...
μονο αυτο θα πω...

candy's τετραδιάκι είπε...

Θα γυρισει..
Θα δεις..

:)

Ανώνυμος είπε...

Βασιλική
Καλή σου ημέρα, καλώς ήρθες.
Είναι εκείνη που δημιουργεί στα εντός μας την συμπαγή παρουσία του κενού!

Candy
Καλή σου ημέρα.
Δε γυρεύω τούτο το φως πια, οι πληγές ακόμα αιμορραγούν όμως.

candy's τετραδιάκι είπε...

Toτε...αλλο φως θα σε φωτισει! :)

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

ή και το αντιθετο...

Ανώνυμος είπε...

...ή και τ' αντίθετο, ναι, ανάλογα τι κοιτάζεις στον ορίζοντα, τον ουρανό, τη θάλασσα ή αν προσπαθείς να διακρίνεις που το ένα ξεκινά και που το άλλο τελειώνει.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

μακαρι να ειχαμε εκπαιδευτει για τετοιου ειδους "αναγνωριση"...
μακαρι...

Ανώνυμος είπε...

Αχ! Βασιλική...

Candy
..ένα κεράκι μένει αναμένο πάντα στο βάθος ενός σκοτεινού δωματίου...

Αγγελική Στ. είπε...

Ποιητικό.. ναι σωστά η μαργαρίτα δεν μπορεί να μας πει τίποτα.. μόνο όταν χάνουμε ή όταν κερδίζουμε κάτι μαθαίνουμε...

eρωτακι είπε...

Τόσο που αγαπάς, μη σταματήσεις ν'αναζητάς το φως... κι η αιμορραγία θα σταματήσει.

Ο τολμών νικά.

Είναι απίστευτα τυχερή και δεν το ξέρει. Μην την αφήνεις στην άγνοια...

Φιλί γλυκό και μελαγχολικό xxx

Ανώνυμος είπε...

sunshine
Και είναι πάντα σκληρό το μάθημα…

eρωτα
Σ’ ευχαριστώ για το φιλί.
Υποθέτω πως το xxx είναι το ίχνος της μελαγχολίας!
Είναι τυχερός τόσο αυτός που κατάφερε ν’ αγαπήσει όσο κι εκείνος που αγαπήθηκε πραγματικά.
Να υποθέσω πως την ειλικρίνεια και γνωστοποίηση δεν την έβαλα στα μειονεκτήματα ε;

Να δεις πως λέει το τραγούδι..
"Μου λέγανε θα βρεις τον άνθρωπό σου,
γυρνούσα κι απαντούσα ποιος εγώ…"
μου το θύμισε απόψε μια φίλη καρδιάς. :)

Καλό σας μεσημέρι.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

τι εννοεις με αυτο το "αχ!";;;

eρωτακι είπε...

Είναι μελαγχολικό φιλί, ήχε μου...

Θεωρώ εαυτόν τυχερή...

Σωστά υποθέτεις...

Θέλω χάρη. Γράφε. Μη σταματάς. Έστω και σχόλια.

Φιλί xxx

fish eye είπε...

δεν αντεχω την απουσια που ειναι διπλα μου,πολυ διπλα μου..αλλα..
την αλλη την οριστικη..καποια στιγμη μπορει..πιο ευκολο το βρισκω..
ισως τελικα ειναι απο τα πιο δυσκολα που μπορεις να ζητησεις απο τους αλλους..να ειναι Παροντες..!!

mad2luv είπε...

..."να βρω τον ερωτα μεσα σου"....υπεροχος στιχος...ουσιαστικος...

mad2luv είπε...

περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο ποστ σου...καλή σου νύχτα...

Ανώνυμος είπε...

Βασιλική
Αν είχαμε περάσει το βασικό σχολείο αναγνώρισης δυσδιάκριτων ορίων θα ξέραμε που το τέλος και ποια η αρχή, που η ευτυχία και που η δυστυχία.
Θα αποφεύγαμε όχι τις λακούβες μα τα χαντάκια...
Για εκεί το Αχ!

eρωτα
Νιώθω να σας πονάω ώρες ώρες και δεν αντέχω τέτοιο βάρος.
Δεν αξίζει σε κανέναν κάτι τέτοιο.

Φεγγαροαγγαλιασμένη μου
Οι μέσα μας σιωπές είναι που κάνουν τα βήματά μας στην άμμο να βυθίζονται.
Κάποτε μου είπαν πως «Αν δεν το επιθυμείς δε βουλιάζεις» και φυσικά το άτομο που μου το είπε βυθίστηκε.

mad2luv
Υπέροχα είναι όσα πλάθει εντός μας ο έρωτας.
Μας θρέφει και το όμορφο και το άσχημό του, έτσι δεν είναι;

Συγγνώμη για την καθυστέρηση.
Καλό βράδυ σας εύχομαι.
Να είστε καλά και να καλοστρατίζετε πάντα.